مي گن كه اميد همه چيزه!
حس مي كنم اون پروانه هنوز اميد داره! چون اگه اميد نداشت نمي تونست بنويسه!
هميشه بهانه براي اميدوار بودن هست! حتي اون بهونه مي تونه اين باشه كه دنبال يه چيز بگردي براي اميد واري ! نمي دونم منظورم رو رسوندم يا نه!
اما...
پروانه ي شب گردم و از بند هوا آزادم...
اين پروانه اميدوار باشم بهتره ها ! البته نمي دونم! كفش دار رو چه به اين حرف هاي غلمبه سلمبه!
فعلا!