سلام خوبي

وبلاگ تون محشره!! نمي دونم چرا ديگر هيچ اميدي... عزيز دلم بيا من خودم ميشم اميدت اما بايد بدوني كه من نه فقط رنگ سفيدو دوست دارم بلكه از نارنجي هم خوشم مياد در واقع يه جورايي وبلاگ شما منو ياد يه شعر زيبا مي ندازه:

عشق يعني خاطرات بي غبار

دفتري از شعر و از عطر بهار

عشق يعني هر چه داري نيم كن

از برايش قلب خود تقديم كن

من آيدي شما رو اد كردم گفتم يه وقت ناراحت نشي.

به اميد ديدار پروانه.