پروانه وار
86/12/13 :: 7:29 عصر
میخوام به یاد قدیم ندیما دوباره سرمو رو سینت بذارمو مثل یه ابر بارونی گریه کنم .
میخوام به یاد اون روزایی که با هر اخم کوچکم ،لبای مهربونت جوونه عشقشو رو گونه هام میکاشت یه بهونه گیری کوچولو راه بندازم تا شاید تو خیالم نوازش لبای گرمتو رو گونه هام احساس کنم .
میخوام بازم به چشمام یه سرمه مستانه ای بکشم ، تا شاید توی سیاهیشون وجود تشنه و غرق شده تورو دوباره به زنجیر بکشم و ایندفعه تو رو تا ابد زندونی خودم بکنم .
میخوام از لابه لای دست نوشته خرچنگ قورباغه ایم یه شعری رو بخونم که با نوای اون تو رو به هر طرف که خواستم بکشونم .
اخ پروانه تو چه ادم خیال بافی هستی ، اخه مگه میشه کسی رو که موقع رفتن حتی یه خداحافظی خشک وخالیم ازت نکرد دوباره مثل یه عروسک خیمه شب بازی نخای وجودشو تو دستات بگیری ؟؟؟
نه دختر نمیشه بهتره بازم نوشته های خط خطیتو بندازی تو سطل اشغال اخه مثل اون خیالبافیات سرد و بی منطقن .
راستی میخوام از شما بپرسم مگه میشه کسی رو که حتی باهات خداحافظیم نکرد دوباره اسیر خودت بکنی ها؟؟؟!!!
خانه
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
:: کل بازدیدها ::
165354
:: بازدید امروز ::
25
:: بازدید دیروز ::
14
:: پیوندهای روزانه::
:: درباره خودم ::
:: لینک به وبلاگ ::
|
:: دوستان من ::
عاشق آسمونی
:: وضعیت من در یاهو ::
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: فهرست موضوعی یادداشت ها ::
حرفهای پروانه ای[32] . درد دلهای پروانه ای[26] . فصل امید[4] .
:: مطالب بایگانی شده ::
آرشیو میهن بلاگ
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
بهار 1388
تا قبل شهریور 1389
:: موسیقی وبلاگ ::
