پروانه وار
86/12/13 :: 7:42 عصر
خسته عشق
اه چه گویم که دگر واژه هم از دست دلم دلگیر است
غنچه شادی من نیامده چون پیر است
خسته ام از عشق ، عشق بازی بر من زنجیر است
سایه سیاه شب بر اندوه دلم چون تحقیر است
شبنمی بر دل من نیست ، لطافت زندان است
دست من بسته و تک نوای من نالان است
رویای رنگ رنگ من مرده ، تک چراغم خاموش است
امید خسته است و دلم در طلبش بی هوش است
سپیده صبحم تلخ تر از صد غروب پاییز است
غروب دل من چون سایه وهم انگیز است
پروانه محزون کلبه عشق پرو بالش بشکسته است
شمع خاموش شده ، از این خانه رخت بر بسته است
خانه
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
:: کل بازدیدها ::
165958
:: بازدید امروز ::
6
:: بازدید دیروز ::
8
:: پیوندهای روزانه::
:: درباره خودم ::
:: لینک به وبلاگ ::
![]() |
:: دوستان من ::
عاشق آسمونی:: وضعیت من در یاهو ::
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: فهرست موضوعی یادداشت ها ::
حرفهای پروانه ای[32] . درد دلهای پروانه ای[26] . فصل امید[4] .
:: مطالب بایگانی شده ::
آرشیو میهن بلاگ
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
بهار 1388
تا قبل شهریور 1389
:: موسیقی وبلاگ ::