پروانه وار
86/12/13 :: 2:35 عصر
دارم میمیرم
امروز که تو رفتی دلم داره میمیره
واسه بودن باتو بازم بهونه میگیره
اخه عادت داره هر روز با صدای توپاشه
واسه ناز نگاهت اسیر دوتا چشات شه
میگه خونه باید هر روز پر از عطر تو باشه
اون صدای مهرونت همدم تنهاییاش شه
میگه بی تو دیگه اینجا اسیر تنهایی ام من
بدون عشوه چشمات راهی بیابونام من
امروز که تو رفتی دیگه چشمام بارونی نمیشن
به جز اون قاب عکست به چیزی خیره نمیشن
حالا که تو نیستی اینجا گلا باز پژمرده میشن
اخه عادت دارن هر روز واسه چشمای تو واشن
چکاوک خونه ما دیگه اوازی نداره
میدونم دلش گرفته، دیگه نای خوندن نداره
دیگه خورشید با با همه قدرت توی اسمون میتابه
اخه میدونه که رفتیخونه من تاره تاره
تو که نیستی دیگه بارون با ترانه هاش نمیاد
صدای قشنگ بلبل با نوا و ساز نمیاد
دیگه واژه هام تموم شد نمیتونم بنویسم
فقط اینو بگم که تا خورشید چشم براهتم عزیزم
خانه
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
:: کل بازدیدها ::
165266
:: بازدید امروز ::
59
:: بازدید دیروز ::
6
:: پیوندهای روزانه::
:: درباره خودم ::
:: لینک به وبلاگ ::
|
:: دوستان من ::
عاشق آسمونی
:: وضعیت من در یاهو ::
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: فهرست موضوعی یادداشت ها ::
حرفهای پروانه ای[32] . درد دلهای پروانه ای[26] . فصل امید[4] .
:: مطالب بایگانی شده ::
آرشیو میهن بلاگ
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
بهار 1388
تا قبل شهریور 1389
:: موسیقی وبلاگ ::
