پروانه وار
88/1/25 :: 12:14 عصر
تقدیم به ماه بانوی مهربان
به قصد سبز با تو قد کشیدن به ناز رویت با غزل چمیدن
در آرزوی عطرت ای شاخه عقاقی زدم جوانه در هوای عاشقی
به جستجوی حیرت نگاهت به وصف سرخ لعل دلربایت
نوشتم این بار با هوس ترانه فرو شکستم این بغض شاعرانه
شدم روانه به آسمان قصه شد پاره پاره تار و پود واژه
به دل رسیدم کنج زلف مهتاب شدم ترانه ، پر خروش و بی تاب
به شب تیدم مستی ستاره خنک برقصید باز نسیم شبانه
زدم شبیخون به سکوت کوچه شکستمش با موج پر خروش شعله
نه ترس شب ماند و نه سرد کوچه نه خجلت دوش در کنج تنگ کلبه
شکوه شعرم شد جنس تو ای پیاله می خواست که از ذوق تا سحر بباره
بخواندمش با هرم داغ سینه تو گفتی ای گل عشق من همینه
خانه
پارسی بلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
:: کل بازدیدها ::
165955
:: بازدید امروز ::
3
:: بازدید دیروز ::
8
:: پیوندهای روزانه::
:: درباره خودم ::
:: لینک به وبلاگ ::
|
:: دوستان من ::
عاشق آسمونی
:: وضعیت من در یاهو ::
:: اشتراک در خبرنامه ::
:: فهرست موضوعی یادداشت ها ::
حرفهای پروانه ای[32] . درد دلهای پروانه ای[26] . فصل امید[4] .
:: مطالب بایگانی شده ::
آرشیو میهن بلاگ
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
بهار 1388
تا قبل شهریور 1389
:: موسیقی وبلاگ ::